Wie ben ik?
De grote, leidende vraag in de westerse zowel als de oosterse filosofie. Niet heel vreemd dat ik met deze vraag begin. Sinds heel jonge leeftijd ‘deed’ ik iets waarvan ik pas veel later begreep dat het reflectie heet, verwondering, getuige zijn van wat zich aandient. Jaren later zocht ik studerend mijn heil in de wijsbegeerte.
Een andere waarde die me op het lijf geschreven is, en ook al zo lang als ik mij kan heugen, is ontdekken, spelen, beweeglijkheid. Een mooi voorbeeld was jaren geleden het Instituut voor Idiote Ideeën. In die tijd vervulde ik met verve de rol van Senior Insultant. Nu is er het Ontregeltheater: uit de comfortzone, patronen doorbreken, in beweging komen, terug naar onzware ernst, zoals Vasalis dat doopte.
Een derde dynamiek in mijn leven is waarheid. Niet dat ik nooit gelogen heb, gevoelens miskend en gedaan alsof, maar als het erop aan komt, moet het opgelost, opgeschoond, verzoend worden. De waarheid zal je bevrijden, ook al is het soms een pijnlijk proces. Waarheid als sleutel tot de vraag ‘wie ben ik?’
De vraag ‘wie ben ik?’ kent geen antwoord, maar moet steeds maar weer gesteld worden, totdat we wakker worden. Vandaar mijn slogan: ontregelen, ontdekken, ontwaken.